Son birkaç gündür kontrol edemediğim bir şekilde endişelerle doluyum. Sürekli kafamdan senaryolar ve onlara çözüm planlar dönüp dolaşıyor. Bu haftanın popüler endişeleri başlıca şöyle:
- eşim pazartesi akşamından cuma akşamına kadar iş için ülke dışında olacak. Normalde seyahat etmek işinin bir parçası değil, oldukça nadir. Daha önce çocuklarla kaldığım olmuştu ama onlar ufakken daha kolaydı. Şimdi özellikle okul sonrası aktivitelerine getir, götür (malesef bazıları çok geç), ikisini de yanında taşı, özellikle evden çıkmaya ikna edemediğim oğlanı buna seferber et. Çok gözümde büyüyor, nasıl yapıcam bilmiyorum.
- perşembe sabahları yaptığımız konuşma dersini ayda bir birimizin evinde yapmaya karar vermiştik. Kasım bendeydi. Ne yazık ki diğer haftalar uymadığından bu perşembe çağırdım. Eşim evde yokken alışveriş, hazırlık nasıl yapayım diye kafamda bir hafta önceden kurmaya başladım. Oysa misafiri çok severim ve o kadar büyütmem bu işi gözümde. Bu sefer neden bilmem engel olamıyorum beynime.
- bu hafta yine yapmam gereken bir iki yeni şey var ve böyle durumlarda hep eşimin desteğine ihtiyaç duyarım, onunla konuşur dertleşirim falan. Şimdi o olmadan nasıl üstesinden gelirim diye tedirginim.
- Helo’cum bu yıl jimnastiğe daha ciddi devam ediyor. İki gün üçer saat antremanda. Genelde ben bırakıp eşim alıyordu arabayla. Eskiden eve çok yakındı kolaydı. Şimdi 8,5 ta uyuyan oğlumu yanımda sürükleyip, 8,5 gibi eve gelip, kızın yemeğini yedirip, ikisini yatırma işini nasıl halledeceğim bilemiyorum. Aslında beni asıl geren şey işlerin kendisi değil, düzeni bozulan, inatçı çocukların şu meşhur gazabı.
- Daha yoğun spor yaptığı için ve üstüne son 10 günü hasta geçirip iştahı iyice kapandığı için süzüm süzümsüzülen kızçeme duyduğum endişe bunların içinde en yoğunu. Nasıl beslesem, takviye vermek lazım mı, bi deri bir kemik kaldı, arada oluşan ağrılarına ne yapmalı, ne almalı... şeklinde kafamda bin tilki. Bir jimnastikçi annesi olmak gibi hiç bilmediğim sulara yelken açtım. Sağlıklı beslenme ile ilgili bildiğim temel şeyler var ama yoğun spor durumunda ne oluyor bilmiyorum. İşte sonra jimnastik yaparken hayatını kolaylaştıracak aparatlar varsa (mesela koruyucu şeyler, kas gevşeticiler, ağrısı olursa kremler vs) nedir nerden alınır gibi ayrıntılar. Bu sebeple iki ingilizce gymnast mothers grubuna iyi oldum, tr deki çocuk doktorumuza sorular sordum ve igden takipleştiğimiz benden biraz daha eski bir jimnastikçi annesi ile yazıştım. Sorularım yavaş yavaş cevap buluyor ama her geçiş döneminde olduğu gibi jimnastikçi anneliğine geçiş de beni biraz zorluyor.
- bunlardan başka işe başlama/ bulma ile ilgili kaygılarım da var tabi ama onlar başka bir yazının konusu. Şimdilik derin derin nefesler alarak, birkaç soru daha araştırıp günümü bitireyim. Gün ola harman ola.
Yorumlar
Yorum Gönder