Bu gün konuşma dersindeki arkadaşlarla bizde toplandık. Neyse ki her şey yolunda ve planladığım şekilde gitti. Yemek öncesinde hep beraber evi gezdik. Her odaya sırayla girip çıktıkları halde yatak odası kapısına gelince ip gibi sıraya dizildiler, sadece kafalarını uzattılar. Tanıdık geldi mi? Ben odanın içinden içeri girebilirsiniz dediğim halde bir iki kişi dışında giren olmadı. Dışardan bakınca komik görünse de çok şaşırdım. Tamam biz türk milleti olarak yatak odasına “ayıp girilmez” yaftası yapıştırmışız ama bunu yapanların bazıları türk bile değil. Hayret ki ne hayret.
Çocukken gittiğimiz bazı evlerin yatak odalarının kapısı kapalı olurdu. Müthiş merak ederdim. Bizimki genelde açıktı, ancak dağınıklık toplanamadıysa, gelen kişi görmesin diye kapanırdı o kadar. Teyzemlerde ise toplu olduğunu hep bilirdim ama yine de kapalıydı. İçerde kimse yok niye ki? Kirlenmesin diye derdi annem. Fakat ne kiri, misafirliğe gittiysek sokak kıyafetimi giymemişimdir herhalde. Yatağa çıkıp zıplayacağım da yoktu, peki nedendi.
Nedenini hala anlayamıyorum. İçerde kimse yoksa, içindeki sıradan yatak dolap gibi mobilyalara başka anlamlar yüklemenin amacı ne? Yoksa yaşanan çılgın gecelerin seslerini çocuklara fısıldayacaklarından mı korkuyorlar? Bomboş bir odanın ne ayıbı olabilir, neyi ihlal edecek? . Asıl bu engelin kendisi, o masum beyne, masum olmayan şeyleri çağrıştırmıyor mu? Çocuk biraz daha büyüdüğünde hımm burası ayıp oda diye meraklı gözlerle bir işaret aramaya teşvik etmiyor mu?
Elbette ki özel hayatın gizli kalması gerektiğini düşünüyorum. Ancak bu durumda olduğu gibi, anlam kaymasına uğrayan o kadar çok şey var ki? Birileri bir şey söylemiş veya yapmış, sonra kimse neden diye sormamış. Ya da sormuş da benim gibi cevabını bulamamış.
Var mı bir bilen?
Çocukken gittiğimiz bazı evlerin yatak odalarının kapısı kapalı olurdu. Müthiş merak ederdim. Bizimki genelde açıktı, ancak dağınıklık toplanamadıysa, gelen kişi görmesin diye kapanırdı o kadar. Teyzemlerde ise toplu olduğunu hep bilirdim ama yine de kapalıydı. İçerde kimse yok niye ki? Kirlenmesin diye derdi annem. Fakat ne kiri, misafirliğe gittiysek sokak kıyafetimi giymemişimdir herhalde. Yatağa çıkıp zıplayacağım da yoktu, peki nedendi.
Nedenini hala anlayamıyorum. İçerde kimse yoksa, içindeki sıradan yatak dolap gibi mobilyalara başka anlamlar yüklemenin amacı ne? Yoksa yaşanan çılgın gecelerin seslerini çocuklara fısıldayacaklarından mı korkuyorlar? Bomboş bir odanın ne ayıbı olabilir, neyi ihlal edecek? . Asıl bu engelin kendisi, o masum beyne, masum olmayan şeyleri çağrıştırmıyor mu? Çocuk biraz daha büyüdüğünde hımm burası ayıp oda diye meraklı gözlerle bir işaret aramaya teşvik etmiyor mu?
Elbette ki özel hayatın gizli kalması gerektiğini düşünüyorum. Ancak bu durumda olduğu gibi, anlam kaymasına uğrayan o kadar çok şey var ki? Birileri bir şey söylemiş veya yapmış, sonra kimse neden diye sormamış. Ya da sormuş da benim gibi cevabını bulamamış.
Var mı bir bilen?
Yorumlar
Yorum Gönder