Resmen 4. haftaya giris yaptik, hem ne kadar uzun hem ne kadar kisa. Butun gun isler bitmek bilmiyor ve onceden hic evde duramazken nasil yetisiyormusuz diye hayret ediyorum. Tabi evde durmadigimiz zamanlarda daha az kirlendigini veya dagildigini goz ardi edersem. Yine de bazi isler evde kalis suresinden bagimsiz, camasirlar, gunluk yemek gibi..
Dunku yazimda bahsettigim online okulu bugun tecrube ettik. Cok ama cok guzeldi. Saat 8.45 de tum cocuklar bilgisayar basinda yerlerini aldilar. 30-45 dakikalik uc oturum yaptilar. Aralarinda da 15-30 dakika civari bosluklar oldu. En son iki saat aranin ardindan 13.45 de kapanis oturumu (yaklasik yarim saat) oldu, burada ogretmen kitap okumus. Kizim arkadaslarini da ogretmenini de cok ozlemis, kapatmak bile istemedi. Tum odevlerini o sirada yapip bitirdigi icin gunun geri kalani da bol oyunlu gecti. O online derste iken ben de oglumla cesitli calisma kagitlariyla ders yaptirdim. Nihayet hadi kizim hadi oglum olmadan gecirdik bir gunu.
Bu e-okul kizimin performansini okul ortaminda gormeme de vesile oldu. Normalde bilirsiniz, cocuklar okulda farklidir, evde farklidir. Hatta ogretmen bir sey soyler mesela cocuk hakkinda, inanamazsiniz, benim cocugum mu, gercekten mi diye sasirip kalirsiniz. Bu muhtemelen okulun dinamigi icinde cocugun sergiledigi davranisin, icinde bulundugu sosyal formun yapisiyla alakali olmasindandir. Yani ogretmenin tutumu/disiplini, arkadaslariyla olan samimiyeti/cekingenligi, bizim durumumuzda ayrica farkli bir dilde edindigi hayat adabi gibi. Muhtemelen hollandacasi hep resmi kurumlardan geldigi icin (okullar ve okul disiplini icindeki cocuklar, kurslar) nispeten daha kuralli, daha az laubali, daha az argo olan bir hollandaca icinde yasiyor bizim cocuklar. Yani aile icinde kullanilan dil her turde cesitliligi barindirirken ikinci dil oyle degildir. Sahsen benim ingilizcem de oyle. Ama sanirim buyuduklerinde biraz daha yer degistirmeler olacak. Ne diyordum, iste kizimi sinif icindeki tavrini da gozlemlemis oluyoruz boylece ve cok hosuma gitti. Dogrusu hic de fena bulmadim, aferin benim kizima <3 p="">
Gunun geri kalaninda ben gunluk ev temizligi hakkimi kullandim, yemek yap, mutfak topla derken, biraz kisisel zamanim oldu. Onda da kitap ve orgu ile gecti. Sonra cocuklari yatirdik gun bitti.
Bu gunlerde bir sonraki podcast icin de dusunuyorum, ne anlatsam neden bahsetsem diye. Aklima gelen bir cok konuyu es geciyorum cunku, uzmanligim olmayan konularda insanlara ders verir gibi bir havaya girmek istemiyorum. Diger yandan cok goruyorum, okudugu bir kitaptan sonra kazandigi dusunceleri, sanki kendi yazmiscasina anlatanlarin dustugu durum bana hos gelmiyor. Diger yandan gercekten o kadar cok insan neler yapabilecegimizi, nasil kendimizi kisisel gelistirecegimizi, nasil sinirlarimizi asacagimizi soyluyor ki, sanirim kimse artik daha fazla duymak istemiyor. En azindan benim icin oyle. Yalniz akillica dusunulmus seyler hala hosuma gidiyor.
Karantina doneminden bagimsiz olarak, genelde hayatima dahil ettigim birkac motto vardi. 'Usenme, elinden geleni yap ve bir uste tasimaya gayret et' seklinde ozetleyebilirim. Simdiki donemde ise yine bunlara dikkat etmekle beraber, oncelikli amacim; hem fiziksel hem ruhsal sagligimizi koruyarak sureci atlatmak. Bunu asla unutma diyorum kendime. Tum diger isler, dersler, projeler sonra da olur, hatta belki hic ummadigimiz birimkimlerle donanmis olarak daha da hizli olur, bilinmez.
Diger yandan, eger harcayacak vaktim varsa, bunu gereksiz seylere harcaman yerine faydali seylere donustur, bir beceri, bir hayat dersi ne bileyim insan kazanimlari gibi her zaman bize iyi gelecek bir altin bilezik takmaya calis diyorum kendime. Bunun icin ufak tefek girisilerim var.
Evde kaldigimiz icin evde yapmayi hep istedigim ama zaman bulamadigim seyleri yapip, evi daha ferah hale getirebilirim diye dusunuyorum ama henuz bu konuda cok yol katedemedim, ancak kendi evimin ihtiyaclarini dusunerek listeler hazirlamaya basladim. Misal bir odaya girdiginde yapilmasi gereken 5 farkli sey varsa, tek tek yazdim ki, her kisa firsatta birer birer yapip aradan cikarabileyim. Gecenlerde bir blogda gordugum liste muthis hosuma gitti, birazdan onu kisa kisa cevirip, turkcesini de yazacagim, hem kendime hem de isteyenlere not olsun.
saglikli gunlere...
Dunku yazimda bahsettigim online okulu bugun tecrube ettik. Cok ama cok guzeldi. Saat 8.45 de tum cocuklar bilgisayar basinda yerlerini aldilar. 30-45 dakikalik uc oturum yaptilar. Aralarinda da 15-30 dakika civari bosluklar oldu. En son iki saat aranin ardindan 13.45 de kapanis oturumu (yaklasik yarim saat) oldu, burada ogretmen kitap okumus. Kizim arkadaslarini da ogretmenini de cok ozlemis, kapatmak bile istemedi. Tum odevlerini o sirada yapip bitirdigi icin gunun geri kalani da bol oyunlu gecti. O online derste iken ben de oglumla cesitli calisma kagitlariyla ders yaptirdim. Nihayet hadi kizim hadi oglum olmadan gecirdik bir gunu.
Bu e-okul kizimin performansini okul ortaminda gormeme de vesile oldu. Normalde bilirsiniz, cocuklar okulda farklidir, evde farklidir. Hatta ogretmen bir sey soyler mesela cocuk hakkinda, inanamazsiniz, benim cocugum mu, gercekten mi diye sasirip kalirsiniz. Bu muhtemelen okulun dinamigi icinde cocugun sergiledigi davranisin, icinde bulundugu sosyal formun yapisiyla alakali olmasindandir. Yani ogretmenin tutumu/disiplini, arkadaslariyla olan samimiyeti/cekingenligi, bizim durumumuzda ayrica farkli bir dilde edindigi hayat adabi gibi. Muhtemelen hollandacasi hep resmi kurumlardan geldigi icin (okullar ve okul disiplini icindeki cocuklar, kurslar) nispeten daha kuralli, daha az laubali, daha az argo olan bir hollandaca icinde yasiyor bizim cocuklar. Yani aile icinde kullanilan dil her turde cesitliligi barindirirken ikinci dil oyle degildir. Sahsen benim ingilizcem de oyle. Ama sanirim buyuduklerinde biraz daha yer degistirmeler olacak. Ne diyordum, iste kizimi sinif icindeki tavrini da gozlemlemis oluyoruz boylece ve cok hosuma gitti. Dogrusu hic de fena bulmadim, aferin benim kizima <3 p="">
Gunun geri kalaninda ben gunluk ev temizligi hakkimi kullandim, yemek yap, mutfak topla derken, biraz kisisel zamanim oldu. Onda da kitap ve orgu ile gecti. Sonra cocuklari yatirdik gun bitti.
Bu gunlerde bir sonraki podcast icin de dusunuyorum, ne anlatsam neden bahsetsem diye. Aklima gelen bir cok konuyu es geciyorum cunku, uzmanligim olmayan konularda insanlara ders verir gibi bir havaya girmek istemiyorum. Diger yandan cok goruyorum, okudugu bir kitaptan sonra kazandigi dusunceleri, sanki kendi yazmiscasina anlatanlarin dustugu durum bana hos gelmiyor. Diger yandan gercekten o kadar cok insan neler yapabilecegimizi, nasil kendimizi kisisel gelistirecegimizi, nasil sinirlarimizi asacagimizi soyluyor ki, sanirim kimse artik daha fazla duymak istemiyor. En azindan benim icin oyle. Yalniz akillica dusunulmus seyler hala hosuma gidiyor.
Karantina doneminden bagimsiz olarak, genelde hayatima dahil ettigim birkac motto vardi. 'Usenme, elinden geleni yap ve bir uste tasimaya gayret et' seklinde ozetleyebilirim. Simdiki donemde ise yine bunlara dikkat etmekle beraber, oncelikli amacim; hem fiziksel hem ruhsal sagligimizi koruyarak sureci atlatmak. Bunu asla unutma diyorum kendime. Tum diger isler, dersler, projeler sonra da olur, hatta belki hic ummadigimiz birimkimlerle donanmis olarak daha da hizli olur, bilinmez.
Diger yandan, eger harcayacak vaktim varsa, bunu gereksiz seylere harcaman yerine faydali seylere donustur, bir beceri, bir hayat dersi ne bileyim insan kazanimlari gibi her zaman bize iyi gelecek bir altin bilezik takmaya calis diyorum kendime. Bunun icin ufak tefek girisilerim var.
Evde kaldigimiz icin evde yapmayi hep istedigim ama zaman bulamadigim seyleri yapip, evi daha ferah hale getirebilirim diye dusunuyorum ama henuz bu konuda cok yol katedemedim, ancak kendi evimin ihtiyaclarini dusunerek listeler hazirlamaya basladim. Misal bir odaya girdiginde yapilmasi gereken 5 farkli sey varsa, tek tek yazdim ki, her kisa firsatta birer birer yapip aradan cikarabileyim. Gecenlerde bir blogda gordugum liste muthis hosuma gitti, birazdan onu kisa kisa cevirip, turkcesini de yazacagim, hem kendime hem de isteyenlere not olsun.
saglikli gunlere...
