Üniversite yıllarımın son senesinde blog yazmaya başlamıştım. Yaklaşık 11 yıldır blog yazıyorum. Hiç bu kadar ara vermemiştim açıkçası.
Üniversite ve devamı sonrasında gelen yıllar ile şu anki durumum elbette aynı değil. Evlilik ve 2. çocukla birlikte artık evde bilgisayar başına geçemez olduk. Telefon ile takip edip de yazmak için kenara attığım o kadar yazı var ki...
İşe giderken, çocuk sallarken :) ve telefonu her elime aldığımda faydalı olabileceğini düşündüğüm yazıları bu 2 yıl süresince biriktirmiştim ama işte bir türlü yazmak nasip olmadı.
Peki şu anda ne değişti diye aklınızdan geçirdiğinizi hissediyorum. Şöyle ki:
Sürekli olarak blog yazma işini sürekli yapamayacağım fikri beni olumsuz etkiledi. Evet belki eski sıklıkta yazamam ama en azından haftada bir de olsa yazamaz mıyım diye düşündüm. Belki bir çay arası belki ev ahalisi uykuya çekildikten sonra bir şeyler karalayabilirim diye düşündüm.
Bunca yıl yazıp kenara çekilmek içten içe beni kötü etkiledi. Aslında blogum benim bir diğer çocuğummuş, hep aklımın bir köşesinde olan.
Bu yüzden okuyucularım ile buluşmak onlara farklı ve faydalı içerik sunmak üzere tekrardan bu dünyaya adım atmaya karar verdim.
Teknolojiyi sizler için nasıl faydalı hale getirebilirim, nasıl kolaylaştırabilirim arayışı ile satır arasında kalmış fakat sizlere vakit ve nakit tasarrufu sağlayacak konularda yeni yazılarımla karşınızda olacağım.
Bu arada bu 2 yıl süresince sıklıkla okuduğum bazı bloglar da benimle aynı kaderi paylaşarak blogunu yalnızlığa terk etmiş. İnşallah onların da nerede kalmıştık yazılarına, geri dönüşlerine şahit oluruz.
Kısa bir merhaba yazısı olarak yaşadığım durumu sizlerle paylaşmak istedim. Beni motive edecek bu ve diğer yazılarımda yorumlarınızı eksik etmeyin.
Kalın sağlıcakla!
Kategoriteknojest